Is vrijheid niet gewoon ruimte zien, ervaren, ongeacht wat je mee-maakt?
Dit filmpje zag ik in een flits voor me terwijl ik op de fiets zat een paar honderd meter van mijn huis. Later kwam ik het principe tegen in boeken en podcast:
“Between stimulus and response there is a space. In that space is our power to choose our response. In our response lies our growth and our freedom.” Aldus Viktor Frankl die terug gaat op Epictetus, een stoïcijn leerde ik van Mark Tuitert in gesprek met Meester Bart. Ik dacht dat het kwam van Stephen Covey (zie reactie, scroll naar beneden).
reflectie op natuur en mens
aaneengeschakelde stiltemomenten
“Tussen stimulus en respons bestaat een ruimte. In die ruimte schuilt ons vermogen om onze reactie te bepalen. In onze reactie schuilt onze groei en vrijheid.” p. 46
“De ruimte om te denken en te doen is beperkt, omdat we niet weten dat ze er is. En omdat we niet weten, zijn we niet in staat te veranderen totdat we weten dat ons niet-weten ons denken en doen beperkt.” citaat van R.D Laing op p. 47
“U kunt er in ieder geval voor zorgen dat uw emoties niet door de zwakheden van anderen bepaald worden.” p. 48
Citaten zijn van Stephen Covey — ‘De 8ste eigenschap’ (vervolg op ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’).
Mijn filmpje aangepast dankzij Ferrant’s beeldinzicht. De oude versie: https://youtu.be/rzyoP8rBkuw
Soms betekent 5 seconden wachten een wereld van verschil.
Trouwens super verbeeld!!
Iemand gaf mij vandaag dit krantenknipsel. Dat is geluk in een moment. Onder de titel ‘Essentie’:
“Het najagen van hartstochten is een ziekte van deze tijd. Het bestaan is tragisch. Geluk is haalbaar in een verliefdheid, in een flow. Wezenlijk is hoe we omgaan met ongeluk. Met positief denken kom je er niet. Shit happens, ja, maar als je het niet onder ogen ziet keert het zich tegen je. Verdriet, schuld, je moet weten wat je voelt en je gevoelens serieus nemen. Als informatie, je moet er niet altijd naar handelen.”
Aleksander Korzec, psychiater in NRC Handelsblad, 23 februari 2013
Hoe ik het ken, is dat als je handelt vanuit het verdriet of schuld of boosheid, je dat opnieuw oproept. Je re-ageert. Als je vertrekt uit je passie of (wat kleiner gezegd) uit wat jij belangrijk vindt, schep je iets nieuws, je bent creatief.