Maxim Februari in de NRC: Je kunt je trouwens ook voorstellen dat in deze tijden juist behoefte bestaat de roze bril op te houden. Als je erop gaat letten, is het een belangrijke kwestie die speelt in alle actuele discussies: bril op of bril af?
Voor zover ik weet, is de roze bril een vondst van Louis Couperus. In de roman Eline Vere laat hij zijn heldin heen en weer slingeren tussen de plicht alles rooskleurig voor te stellen en de behoefte de werkelijkheid onder ogen te zien. Eline gaat in een montere bui op bezoek bij de oude mevrouw Van Raat, die in haar huis zit te verpieteren – ‘het leven was haar een uitgebloeide zomer geworden’ – en voelt zich bij binnenkomst beklemd om het hart.
‘Toen deed zij zich geweld aan’, schrijft Couperus. Eline besluit te glimlachen, vertelt opgewekt over het diner en de opera, ‘en zij beloofde mevrouw Van Raat eenige boeken te sturen, lieve, lichte lectuur, waarin men de wereld door roze glaasjes bekeek’. Helemaal tevreden is ze over deze benadering bij nader inzien toch niet. ‘Het deed haar pijn zoo te ratelen, terwijl zij gaarne met de oude vrouw had willen schreien.’
Bij sommige close ups worden de vallende waterdruppels voor mij bijna net zo aantrekkelijk om aan te raken als een mooie glimmende gave verse kastanje. Een onweerstaanbare schoonheid!!!
Zonder roze bril misschien slechts een tijdelijke toestand, maar ook zo mooi om dankbaar voor te zijn en weer naar uit te kijken!
Dank voor je mooie filmpje en tekst.
‘Het deed haar pijn zo te ratelen, terwijl ze het liefst samen met de vrouw had willen schreien.’
Wat is beter? De ander opbeuren met roze glaasjes of samen schreien en smart delen?
Genoten van de mediterrane kromsnavels.
De waterdruppelshots leveren sprankelende glinsteringen in het vlak.
Trouwens een mooi letterspel met de woorden actie/reactie en creatie.
Je moet het maar zien.
Alle foto’s zijn gemaakt in de Rhonedelta, Zuid-Frankrijk, Camargue, Pont de Gau in herfst 2021 en voorjaar 2022.
Naast de flamingo zie je zwarte ibis en steltkluut. En je hoort af en toe een zingende Cetti’s zanger.
Het blijven toch gekke exotische vogels in een heel bijzonder stukje Frankrijk.