Verdwijnpijn

Geplaatst op door
5

De ringsloot om de droogmakerij de Meerpolder (1614) was jarenlang mijn idyllische fotoplek in Zoetermeer (zie filmpje Idylle). Ik was er bij het eerste ochtendlicht en liep achter de futen aan. In 2019 kwamen de graafmachines en werd een damwand geslagen. Ik had daar verdwijnpijn van. De ringsloot werd verbreed als aanvoer voor de waterpiekberging de ‘Nieuwe Driemanspolder’.

Een troost was de reflectie van de werkman en de sluis rondom de futen. De tureluurs zaten op de vogelkijkmuur. De ‘Nieuwe Driemanspolder’ is nu mijn favoriete plek.

Ik heb dit proces het afgelopen jaar herbeleefd door mijn muurschildering van de Meerpolder in een kunstproject in het centrum van Zoetermeer.

Idyllische Meerpolder

Geplaatst op door
1

Ik heb vele jaren gefotografeerd tussen Snowworld in Zoetermeer en Stompwijk, de Meer- en Geerweg. Dit is de ringvaart van de Meerpolder, de eerste droogmakerij van een meer in Zuid-Holland in 1614, twee jaar na de Beemster. In 2019 werd de ringvaart verbreed als toegang naar een waterpiekopvang de ‘Nieuwe Driemanspolder’. Ik had daar verdwijnpijn van (zie filmpje).

Dit filmpje voegt twee oude filmpjes samen*. De oude foto’s heb ik contrastrijker gemaakt met het geleerde op de fotoclub Lavifoto op mijn werk.
Meer Meerpolderfilmpjes vind je op deze website: futen in de weerspiegeling van een paardenschuur (mijn favoriet, het volgende filmpje ‘Dans!’), weidemolentjes en hollende hazen.

* Place to be (eerste foto won ik een prijs mee, 2018) en Langs een sloot (één van mijn oudste filmpjes, 2016)

verstild (Meerpolder)

Geplaatst op door
5

Ik kwam drie januari 2020 gehaast de winkel binnen, vlak voor sluitingstijd. Ik was teleurgesteld dat een product niet geleverd kon worden. De winkelier ging het elders bestellen. Om de stress te temmen liet ik bij het wachten mijn nieuwjaarsfilmpje zien. De winkelier reageerde heel enthousiast en vroeg om het filmpje te sturen.
Ik kreeg vervolgens deze reactie:
“Goedemorgen meneer van Tilburg. Werkelijk prachtig!! En wat een mooie wens voor het jaar 2020 net midden in de hectiek van mijn persoonlijke verhuizing :-)Wat u laat zien in uw filmpjes triggert bij mij heel veel herinneringen aan vroeger.
Ik ben opgegroeid in Overijssel midden in de prachtige Weerribben en Drents Landschap.
En ik was vergeten hoe bevoorrecht dat was om in zo’n natuurlijke omgeving op te groeien. Uren met mijn roeibootje op het water, watervogels spotten en wanneer je zelf ‘verstild’ bent komt alles om je heen tot leven en zijn details niet meer op een pagina te beschrijven.
Sinds mijn vader is overleden kom ik er niet meer en dat ‘anders kijken’ naar je omgeving (want dat is overal) doe ik zelf veel te weinig.
Door uw filmpjes besef ik dat ik persoonlijk meer tijd mag/wil gaan doorbrengen in de natuur om de verstilling (en het volle natuurlijke leven) te ervaren en op te laden.
Het geduld dat uit uw filmpjes spreekt lijkt werkelijk een onuitputtelijke bron, gevoed door het anders kijken en vastgelegd met foto’s en film.”
PS Kijk goed naar het laatste beeld met vier kleine foto’s.

ruimte om te leven

Geplaatst op door
4

Is vrijheid niet gewoon ruimte zien, ervaren, ongeacht wat je mee-maakt?
Dit filmpje zag ik in een flits voor me terwijl ik op de fiets zat een paar honderd meter van mijn huis. Later kwam ik het principe tegen in boeken en podcast:
“Between stimulus and response there is a space. In that space is our power to choose our response. In our response lies our growth and our freedom.” Aldus Viktor Frankl die terug gaat op Epictetus, een stoïcijn leerde ik van Mark Tuitert in gesprek met Meester Bart. Ik dacht dat het kwam van Stephen Covey (zie reactie, scroll naar beneden).